Pędząc przed siebie zauważył potem mężczyznę opatrującego ranę zbliżoną do tej, którą zadał zwierzęciu. Okazało się, że to Michel Vurden, który przesłuchany później wyznał, że sprzedał duszę diabłu w zamian za umiejętność zamiany w wilka. Wydał nawet nazwiska dwóch innych wilkołaków - Philiberta Montota i Pierre'a Bourgota, którzy - wspólnie z Michelem - odpowiedzialni byli za serię potwornych morderstw nękających okolice.

#2. Giles Garnier przez długi czas prowadził żywot pustelnika w chatce nieopodal francuskiego Dole. Kiedy jednak się ożenił, presja związana z zapewnieniem bytu rodzinie sprawiła, że posunął się do desperackich kroków...

Garnier, jak wielu innych świeżo upieczonych mężów, zdał sobie sprawę, że jego dotychczasowy styl życia nie przystoi damie u jego boku, w związku z czym musiał wykombinować, jak zapewnić odpowiedni byt swojej rodzinie. Poprosił więc zaprzyjaźnionego ducha o radę, a ten ofiarował mu miksturę, dzięki której mógł w dowolnej chwili zamienić się w wilka.

Wtedy zaczęły znikać dzieci. Lokalnej ludności nie zajęło długo wskazanie palcem samotnego pustelnika, żyjącego blisko nich. Postawiony przed sądem przyznał się do zarzutu uprawiania likantropii, która - jak się okazuje - w XVI wieku była całkiem popularnym przestępstwem. Zginął spalony na stosie.

#3. W 1589 roku Pete Stubble przyznał się do tego, że był seryjnym mordercą winnym śmierci czternaściorga dzieci i dwóch ciężarnych kobiet z niemieckiego Bedburga. Po torturach przyznał się do czegoś jeszcze...

Kiedy kolejne kawałki jego ciała były z niego wyrywane, przypomniał sobie jeszcze jeden mały szczegół - podobno diabeł ofiarował mu magiczny pas, po założeniu którego zmieniał się w wilka. Przed torturami musiało mu to zapewne umknąć.

Mieszczanie pozbawili go głowy i umieścili ją na ciele świeżo zabitego wilka. Właśnie tak traktowano wtedy pasjonatów likantropii.

#4. W 1598 roku pewien krawiec z francuskiego Chalon został oskarżony o liczne okrucieństwa, a sąd nalegał, by wszelkie dokumenty związane ze sprawą zostały zniszczone po procesie

Według aktu oskarżenia mężczyzna wabił do swojego domu dzieci po to, by poderżnąć im gardła, po czym zjeść młodych nieszczęśników. Gdyby jego urok nie zadziałał, miał zamieniać się w wilkołaka i polować na nie w nocy. Oskarżenia podparte były dowodami - w piwnicy krawca znaleziono beczki wypełnione krwią i kośćmi jego ofiar.

#5. Kiedy w 1603 roku francuską Gaskonię nawiedziła plaga brutalnych ataków na mieszkające tam dzieci, pewien nastolatek przyznał się do winy, twierdząc, że dopuścił się tych czynów będąc w formie wilka...

Czternastoletni Jean Grenier twierdził, że to on żywił się ciałami mieszkających w okolicy dzieci. Powiedział, że nieznany mu mężczyzna ofiarował mu magiczną skórę wilka, przez którą dokonywała się przemiana. Każdej nocy, wraz z dziewiątką innych wilkołaków, terroryzował okoliczne miasteczka. Chełpił się zjedzeniem trójki z czwórki zaginionych dzieci. Z uwagi na jego wiek uniknął kary śmierci. Zamiast tego zamknięto go w klasztorze, by wyleczyć go za pomocą religii.

#6. W 1640 roku niemiecki Greifswald atakowany był przez całą sforę wilkołaków...

Po kilku nieudanych próbach walki z bestiami za pomocą zwykłych nabojów, ktoś wpadł na pomysł, by wytopić pociski ze srebra. Jako że nikt nie miał lepszego pomysłu, przetestowano teorię i okazało się, że jest to jedyna słabość (rzekomych) wilkołaków, dzięki czemu udało się zwalczyć ten przerażający problem.

#7. W 1685 roku w Ansbach (Niemcy) pojawił się wilkołak terroryzujący mieszkańców. Kiedy poznali tożsamość bestii, poczuli się zdradzeni...

Okazało się, że kreaturą był burmistrz miasta we własnej osobie. Wszyscy sądzili, że mężczyzna zmarł kilka tygodni wcześniej. Po tym, jak ukatrupiono bestię, dla pewności przebrano ją jeszcze w ubrania burmistrza i powieszono.

#8. Kiedy mężczyzna z Jurgenburga, położonego w ówczesnej Liwonii (dzisiejsza Litwa), przyznał się w 1692 roku do likantropii, został postawiony przed sądem i złożył najdziwniejsze zeznanie, jakie ktokolwiek wówczas usłyszał...

Theiss, bo tak zwał się ów mężczyzna, zeznał, że nie wszystkie wilkołaki są takie złe, jak je malują. Twierdził, że jego gatunek prowadzi wieczną wojnę z czarownicami i mają za zadanie ocalić cały kraj, a nawet cały świat.

Warto odnotować, że w tym czasie miały miejsce bitwy o zapasy zboża, bez których trudno było ówczesnym ludziom przetrwać. Według niego zbiory były w tym czasie tak ubogie, ponieważ czarownice zabierały je ze sobą prosto do piekła. Sąd nie uwierzył, że Theiss jest wilkołakiem zesłanym przez Boga by pomóc ludzkości i skazał go na karę chłosty - został po prostu uznany za szaleńca.