W Lesotho, niewielkim księstwie leżącym wewnątrz Republiki Południowej Afryki, znajduje się bardzo specyficzny pas startowy tylko dla odważnych. Na większości lotnisk, jeżeli pilot zrezygnuje ze startu, może rozpocząć hamowanie i w najlepszym razie zatrzymać się na sąsiadującym z lotniskiem polu kukurydzy. W Lesotho jest inaczej - pas kończy się w miejscu, w którym zaczyna się urwisko. Startujący samolot spada w przepaść aż osiągnie wystarczającą prędkość, by zyskać sterowność i obrać założony kurs. Doświadczenie iście ekstremalne.

#2.

Wcale nie znaczy jednak, że prawidłowo zbudowany pas rozwiązuje wszystkie problemy, czego najlepszym dowodem jest sytuacja, która wydarzyła się w 1999 roku na lotnisku w Plant City na Florydzie. Doszło tam do błędu, w wyniku którego dwa samoloty podeszły do lądowania na jednym pasie w tym samym czasie. Maszyny zderzyły się i ostatecznie wylądowały jedna na drugiej. A co najciekawsze, wszyscy pasażerowie obu samolotów przeżyli.

#3.

Na środku międzynarodowego lotniska w Atlancie, dokładnie pomiędzy dwoma pasami startowymi, znajduje się stary cmentarz. To oczywiście nie jedyne nietypowe lotnisko - Gisborne Airport w Nowej Zelandii przecina linia kolejowa, z kolei pomiędzy pasami lotniska Don Mueang w Bangkoku (notabene 14. najintensywniej wykorzystywanego lotniska świata) znajduje się w pełni funkcjonalne pole golfowe. Czerwone światła ostrzegają golfistów, że lądujący akurat samolot mógłby przeciąć tor lotu piłeczki i zakłócić przebieg gry.

#4.

W 1963 roku na South Hill, osiem kilometrów na południe od Green River w stanie Wyoming, otwarto lotnisko. Przez trzydzieści lat swojej działalności nie cieszyło się szczególną popularnością. Można powiedzieć, że pies z kulawą nogą nie chciał na nim lądować. W 1994 roku zmieniono więc jego przeznaczenie. Tak właśnie powstał… Greater Green River Intergalactic Spaceport, czyli - nie przymierzając - przystanek dla potencjalnych uchodźców z Jowisza. Nie, to nie moja złośliwa interpretacja, tylko oficjalne stanowisko burmistrza Green River.

#5.

Podczas II wojny światowej duże znaczenie miały nie tylko bezpośrednie starcia, ale też cały szereg działań mających na celu zmylenie przeciwnika. Jednym z pomysłów, które ponoć zrealizowali Niemcy, była budowa drewnianego lotniska (włącznie z drewnianym pasem startowym) w północnej Francji. Cóż, było to lotnisko w pełni wystarczające na potrzeby francuskiej armii, ale nie w tym rzecz. Brytyjczycy ponoć poczekali aż naziści skończą zabawę w małego modelarza, po czym konstrukcję zbombardowali. Drewnianymi bombami.

#6.

Z której strony by nie patrzeć, Antarktyda nie jest najczęściej odwiedzanym miejscem na Ziemi, dlatego budowa normalnego lotniska - dla zaledwie 10 lotów rocznie - mija się z celem. Dla tych dziesięciu samolotów zbudowano niewielki port z pasem startowym, nazywa się Wilkins Runway, jest wykuty w lodowcu. Przed każdym lądowaniem powierzchnia pasa jest laserowo korygowana, by zapewnić parametry odpowiednie dla samolotu.

#7.

Skoro dało się wylądować, to powinno też dać się wystartować. Niestety w lotnictwie nie jest to takie oczywiste. W 1983 roku pewien Meksykanin pilotujący prywatny odrzutowiec został zmuszony do awaryjnego lądowania w Mallow w Irlandii. Usterkę samolotu szybko naprawiono, jednak ponowny start opóźnił się o pięć tygodni. Tyle czasu zajęło Irlandczykom wybudowanie wystarczającego pasa startowego. Sam zaś pilot na przymusowych wakacjach stał się w Mallow prawdziwą gwiazdą.

Źródła: 1, 2, 3