Jesteś złym lordem i szukasz właśnie (nie)przytulnego miejsca na swoją główną siedzibę? Oto kilka propozycji, które swoim wyglądem nie idą na żadne kompromisy i idealnie wpasowują się w stereotyp kryjówki dla super złoczyńcy.
#1. City Hall, Filadelfia, USA
W dzisiejszym odcinku zobaczycie kolejną porcję nietuzinkowych Rosjan w sytuacjach niedwuznacznych i mocno dwuznacznych, okraszonych alkoholem i sporą dawką humoru pomieszaną z autoironią...
#1.
Jeśli wydaje ci się, że szczytem możliwości są dziwactwa Kanye Westa, to masz rację - wydaje ci się.
#1. Ferenc Liszt
#2. John Cage
John Cage „skomponował” utwór 4’ 33” składający się z samych pauz, co znaczy, że to ni mniej, ni więcej, cztery i pół minuty głuchej ciszy. Yves Klein poszedł o (duży) krok dalej. Jego „Monotone Silence Symphony” to dwadzieścia minut pojedynczego dźwięku, po którym następuje dwadzieścia minut ciszy. Tak, są ludzie, którzy chętnie przychodzą zobaczyć (ekhm, usłyszeć?) widowisko. Tak, są też tacy, którzy wciąż uważają to za muzykę.
#3. Havergal Brian
Nie wszyscy kompozytorzy byli oczywiście tak leniwi. Na przeciwległym biegunie znalazł się Havergal Brian, którego 1 Symfonia jest jedną z najdłuższych, jakie kiedykolwiek skomponowano. Trwa niemal dwie godziny i została rozpisana na orkiestrę złożoną z ponad 1000 wykonawców - 200 instrumentalistów i 800 śpiewaków. To się nazywa rozmach.
#4. Piotr Czajkowski
Znany rosyjski kompozytor Piotr Czajkowski był też niemiłosiernym hipochondrykiem. I to do tego stopnia, że zawsze kiedy dyrygował orkiestrą, jedną ręką podtrzymywał sobie brodę, twierdząc, że w przeciwnym razie z pewnością opadnie mu głowa. Pił też wyłącznie butelkowane napoje, by uchronić się przed bakteriami. W 1893 roku zaraził się cholerą, zmarł rok później. Ot, ironia.
#5. Domenico Scarlatti
Sonata g-moll Domenico Scarlattiego nie bez powodu nazywana jest „kocią fugą”. Wszystko dlatego, że do jej napisania artystę zainspirował kot beztrosko spacerujący po klawiaturze pianina. Zwierzę okazało się na tyle muzykalne, że jego przemarsz dał podstawę motywowi przewodniemu fugi. W przeciwieństwie jednak do tego, co nazywamy „kocią muzyką”, utwór ten to faktycznie dzieło.
#6. Jean-Baptiste Lully
Zanim upowszechniły się znane po dziś dzień batuty, dyrygenci posługiwali się długimi laskami, którymi uderzali o podłogę, dyktując orkiestrze rytm. Zwyczaj skończył się jednak wkrótce po tym, jak Jean-Baptiste Lully chybił w podłogę i wyrżnął laską we własną stopę, wyrządzając sobie paskudną ranę, która nie chciała się zagoić. Odmówił jednak amputacji stopy, co skończyło się gangreną i ostatecznie śmiercią nieprzejednanego kompozytora.
#7. Wolfgang Amadeusz Mozart
Jak wielu znanych Austriaków, także Wolfgang Amadeusz Mozart miał swoją ciemną stronę. Choć do historii przeszedł za sprawą wspaniałych oper i symfonii, to w jego dorobku znalazł się szereg utworów hołdujących innej pasji kompozytora - zamiłowaniu do fekalnego humoru. Mało tego - jedna z jego mniej znanych (ciekawe dlaczego…) kompozycji nosi tytuł „Leck mich im Arsch”, co w naprawdę delikatnym tłumaczeniu oznacza „Pocałuj mnie w dupę”.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą